Duyamadım yahu, ne diyorsunuz? Zalim ve katil oğlu katil Esad, 1 milyon 250 binden fazla kişiyi öldürdü. Bir o kadar kişi kayıp, 12 milyon Suriyeli ise dünyanın dört bir yanına dağıldı. Denizlerde boğulanların sayısı belli değil.
7,5 milyon Suriyeli, başta Maraş, Gaziantep, Mersin, Hatay olmak üzere Türkiye'ye geldi. "Suriyeliler ülkelerine gitsin" diyenler, 12 yıl önce olaylar çıkardılar. O dönemde Suriyelilerin zengin ve parası olanları, bankada 100 bin doları bulunanlar Almanya ve AB ülkelerinden oturum alarak gittiler. Bize fakir ve fukaralar kaldı.
Fırat Kalkanı, Barış Pınarı ve Zeytin Dalı Harekâtı bölgelerine çok sayıda Suriyeli gitti. Yine de Türkiye'de 3,5 milyon Suriyeli kalmıştı. Aradan 13 yıl geçti. Suriyeliler inşaatlarda, sanayide, esnafın yanında, çarşıda ve diğer birçok alanda çalışmaya başladı. İş gücü açığını ciddi şekilde kapattılar.
Bugün ise dün "Suriyeliler gitsin" diyenler, "Biz kimi çalıştıracağız, gitmesinler" demeye başladı. Ancak Suriye hâlâ güllük gülistanlık değil. Katil İsrail bir yandan, ABD ve PKK ya da PYD diğer yandan saldırıyor. Petrol ve doğalgaz kaynaklarına ABD el koymuş durumda. Suriye'de insanlık dramı yeni başlıyor, bunu bilmek lazım.
Peki, Suriyeliler gitsin mi, yoksa genç iş gücü olanlardan bir kısmı geri mi gelsin? Karar zor, çünkü bugün ve yarın ne olacağı belli değil. Suriye’nin geleceği pek parlak görünmüyor. Halk, devlet kurumlarını yağmalıyor; yarın kendilerinin verdiği vergilerle bunların yenisini alacağını düşünmüyor. Devlet olmak kolay değil. Ordu gerekli, silah gerekli, para gerekli, çalışan kurumlar gerekli. Bugün Suriye’de bunlardan hangisi var?
Karanlık günler Suriyelileri bekliyor. Bugün Türkiye’deki günleri, en güzel günleri. Yazık...
İyi günler.
