İnsanoğlunun doğasında var alışmak, kabullenmek, unutmak,
Bazen acı bir olaya, bazen mutlu bir olaya, her şeye alışıyoruz. Her şeyin ilacı olarak bilinen zaman aslında acılarımıza deva olmuyor ama alıştırıyor bizleri her şeye, acıya, kedere, hüzne, Ölüme… biz zannediyoruz ki acımız hafifledi, oysa sadece alışıyoruz, uyuşuyoruz, olanlara karşı.
Alışmak bir bakıma kabullenmektir. Alıştıklarımızın bir parçası olmaktır. Çare içinde çaresizlik, umut içinde tedirginliktir bazen alışmak. Artık önceki kadar üzülmüyoruz, Huzurevlerinde kalanlara, yetiştirme yurtlarındaki çocuklara, Çocuğunun yüzünü güldüremeyen babaya, babasız çocuk yetiştiren anneye, zarar verdiğimiz hayvanlara, doğaya, bombalarla öldürülen çocuklara, başucumuzda olan ölümlere,
Hangi acımız uzun süre içimizde yaşıyor. Bizler ki ölümlü olup, ölümü unutarak yaşayan insanlarız, ölümlü olup, ölümsüz gibi yaşayan canlılarız,
Her şeyi normalleştirmeye başladık, ölümü, savaşı, felaketi, iğrençlikleri, olumlu yâda tüm olumsuzlukları…
Şehrimizde sürekli şehit haberleri alır olduk. İlk zamanlarda vatanı ve milleti uğruna canını feda eden bu yiğitlerin acısını daha bir içimizde yaşıyorduk. Son görevimizi yerine getirmek, şehidimize sahip çıkmak için daha bir çaba sarf ediyorduk. Şehit haberlerimiz çoğaldıkça ya da şehrimizde şehit sayısı artıkça sanki biraz daha normal karşılamaya başladık şehitlerimizi, sanki olağan bir durum haline geldi insanlarımızda bizler ve vatanı uğruna sevdiklerinden ve hayatlarından vazgeçenler.
Günden güne azalıyor şehit cenazelerine katılanlar, şehitlerimizi son yolculuğuna uğurlayanların sayısı,
Bir kahvenin bile kırk yıl hatırı olduğu kültürümüzde devletimizin ve milletimizin bekası için, vatanımızın bölünmez bütünlüğü için kısacası senin benim için canını feda eden yiğitlerimizin hatırı bu mu olmalı?
Sirkelen Kahramanmaraş, sen yüzlerce, binlerce şehitler veren Kahramanlar diyarısın, sen edeler diyarısın, kahramanlarına, şehitlerine, kardeşlerine sahip çıkman lazım.
Eğer alışmak ise bu, bizi çevremizde olan şeylere karşı duyarsızlaştırıyorsa, sorumsuzlaştırıyorsa... başlı Başına bir tehlikenin ve insanlığımızı kaybetmenin eşiğindeyiz…
Bu gün yine şehidimiz var ve öğleyin kaldırılacak cenazesi, şehidimizin sahipsiz olmadığını bu diyarın her şeyden önce şehitler diyarı ve bu diyarda ateş sadece düştüğü yeri yakmadığını, şehidimizin ve şehitlerimizin acısının hepimizin acısı olduğunu cenazesine katılarak gösterelim.
Hoşça ve Dostça KALIN…